Ik heb twee trapmodellen ontwikkeld volgens de taxonomie van Miller(1990). Een vanuit het perspectief van de leerling en een voor de competentieontwikkeling van mentor.
De keuze voor Miller komt voort uit de eenvoudige gedachte dat het trapmodel eenduidig en inzichtelijk is voor de de gebruiker. Het is bedoeld om beoogde competentie-ontwikkeling zichtbaar te maken.
Het herontwerp is in eerste instantie gericht op de competentie-ontwikkeling van de mentoren (eerste dimensie) zodat zij in staat zijn om de competentieontwikkeling bij de leerlingen te bevorderen (tweede dimensie).
Al in de training wordt direct binnen deze twee dimensies gewerkt aangezien de mentor met de handvatten die hij krijgt direct aan de slag gaat in de mentorlessen en loopbaangesprekken.
Extra dimensies zijn:
-
de
ontwikkeling van het portfolio van de leerlingen, hiernaar heb ik wel
verkennend onderzoek gedaan maar dit onderzoek loopt nog en moet nog afgestemd
worden met de teamleiding.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn van harte welkom!